ορθόπτερος

ορθόπτερος: -η, -ο (Α ὀρθόπτερος, -ον)

νεοελλ.

(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ορθόπτερα

εντομολ. τάξη νεόπτερων πτερυγωτών εντόμων που περιλαμβάνει τις ακρίδες και τους γρύλλους

αρχ.

(κατά τον Ησύχ.) «μεγάλους κολωνοὺς ἔχουσα

πτερά γὰρ τὰ εἰς ὕψος ἀνέχοντα, ἢ μεγάλας ἔχουσα περιστόους οἰκοδομάς».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)-* + -πτερος (< πτερόν), πρβλ. ωκύ-πτερος. Η λ. ως επιστημον. όρος τής Νέας Ελληνικής είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. orthoptera].

Игры ⚽ Нужен реферат?

ὀρθόπτερος — with high hills masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρθόπτερον — ὀρθόπτερος with high hills masc/fem acc sg ὀρθόπτερος with high hills neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορθ(ο)- — (I) (ΑΜ ορθ[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ορθός και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού όρθιου, τού ίσιου, τού ευθέος, τού κάθετου (πρβλ. ορθο κέρατος, ορθο τενής, ορθό τριχος, ορθο χαίτης) ή … Dictionary of Greek
φτερό — Καθένας από τους κεράτινους σχηματισμούς του δέρματος που, μαζί με τα πούπουλα, καλύπτουν το σώμα των πουλιών. Σε ένα φ. διακρίνονται ο άξονας ή μεσαίο στέλεχος και το γένειο. Το κατώτερο μέρος του άξονα, που ονομάζεται κάλαμος, είναι κοίλο,… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias